Orfeo in de paleistuin

In het kader van De Utrechtse Spelen wordt er in de tuin en op de vijver van Paleis Soestdijk een bijzondere voorstelling gegeven, van begin juni tot 23 juli. De opera Orfeo ed Euridice (vooral bekend door die ene aria: Che faro senza Euridice) van Christoph Willibald von Gluck wordt hier gespeeld en gezongen in een wel heel sprookjesachtige setting. Ik had het geluk, samen met echtgenoot, broer en schoonzus, kaarten te bemachtigen voor dit unieke schouwspel.
Aanvang van de voorstelling is 21.30, als het al ietwat begint te schemeren, en het eindigt na zonsondergang als het helemaal donker is.

Op zaterdag 25 juni togen wij naar Soestdijk, het had de hele dag gemotregend, maar de opera wordt alleen afgelast als de weersomstandigheden extreem zijn (harde wind, hoosbuien).
De organisatie was perfect. Zelf hadden wij wel regenjasjes meegenomen, maar voor al die mensen die dat niet hadden, lagen ze klaar, evenals paraplu's.

Koud was het allerminst en toen de opera begon werd het zowaar droog. Bewolkt bleef het wel, maar het zachte grijze weer paste uitstekend bij het verhaal. Een onderwereld met stralende zon is niet geloofwaardig. De lichte nevel die over het water kwam, maakte de sfeer alleen maar mysterieuzer. Het paleis vormde een mooi decor en de struiken rond de vijver en het eilandje er in waren natuurlijke coulissen.

Het verhaal is bekend. In een notendop: Orpheus treurt om zijn gestorven geliefde Eurydice. Zeus wil zijn smeekbeden verhoren en Orpheus mag in de onderwereld afdalen om zijn geliefde te halen, maar hij mag haar daarbij onderweg niet aankijken. Dat gaat natuurlijk mis en Eurydice moet voor altijd in het dodenrijk blijven.


Jos Thie, regisseur, en Hoite Pruiksma, dirigent en algehele muzikale leiding, hebben alles uit de kast gehaald om de voorstelling tot een succes te maken. Vlak onder het wateroppervlak zijn podia en loopvlakken gecreëerd, zodat het lijkt of zangers en dansers over het water lopen. De avond dat wij er waren was het windstil en vijver was roerloos. Het orkest werd prachtig in het water weerspiegeld en er waren veel special effects: we hebben letterlijk water zien branden en koningin Juliana op het water zien fietsen. De vroegere bewoners van Paleis Soestdijk waren namelijk ook aanwezig en lieten zich zo nu en dan even zien.

Kortom, we hebben genoten van dit operaspektakel, dat overigens door Jos Thie en Hoite Pruiksma in het jaar 2000 al eerder is vertoond. Onder de naam Orfeo Aqua is toen in het meer de Bombrekken in de buurt van Workum de opera met dezelfde hoofdrolzanger als nu (Gary Boyce, countertenor) opgevoerd. Alleen was het toen bij zonsopgang. Ik ben daar toen niet geweest, maar ik heb zo het idee dat het bij zonsondergang sfeervoller is!