Over koning George VI van Engeland is onlangs de succesvolle oscarwinnende film The King's Speech in roulatie gegaan. Het Engelse koningshuis is een onuitputtelijke bron van inspiratie voor schrijvers en filmmakers door de eeuwen heen, denk bijvoorbeeld aan Shakespeare met zijn koningsdrama's.
Koning George VI, eigenlijk Albert (Bertie) geheten was één van de zes kinderen van George V en zijn vrouw Mary. In de film wordt even gerefereerd aan het jongste broertje van Bertie: John( 1905-1919). John was "vreemd" (waarschijnlijk een vorm van autisme) en hij had epilepsie. Door de koninklijke familie werd hij verborgen gehouden voor de buitenwereld.
Hij woonde met zijn kindermeisje Charlotte Bill, Lalla genoemd, in de kleine cottage die bij Sandringham Palace hoorde. Naarmate hij ouder werd, was het niet altijd gemakkelijk voor Lalla om Johnnie, zoals de kleine prins meestal werd genoemd, in toom te houden. Zo nu en dan wist hij aan de aandacht te ontsnappen en rende de tuin in waar hoge gasten zich verpoosden, of zat hij stiekem in "het grote huis" op een bovengalerij naar de gasten aan het banket te kijken. Soms kreeg hij dan een aanval en dan was Leiden in last.
Zijn ouders waren not amused en besloten, toen de prins twaalf was, om hem te verhuizen naar een verder gelegen cottage, Wood Farm.
Johnnie was hier best gelukkig, hij had een klein gevolg van bedienden, die zich schikten naar zijn grillen. Zo nu en dan hield hij appèl en liet de hele hofhouding opdraven, of ze trokken door de heuvels en bossen van Sandringham, de prins te paard en de bedienden er in optocht achteraan.
Vanaf zijn dertiende werden de epileptische aanvallen steeds frequenter en uiteindelijk is een zware aanval hem fataal geworden. Hij is begraven in de kerk van Sandringham.
Over Johnnie heeft Stephen Poliakoff een miniserie gemaakt "The lost prince" die ook op dvd is verschenen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten