De filosofie van de heuvel

Ilja Leonard Pfeijffer (1968) is dichter, romancier, essayist, criticus en polemist.Tevens classicus en als zodanig verbonden geweest aan de vakgroep Griekse en Latijnse talen en culturen van de Leidse Universiteit.
Hij is genomineerd geweest voor alle belangrijke literaire prijzen voor zowel proza als poëzie. Voor zijn romandebuut Rupert, een bekentenis sleepte hij de Anton Wachterprijs 2002 in de wacht.
Van zijn gedichten weet ik eerlijk gezegd nog weinig, om de één of andere reden trekt het me niet zo, al vind ik volgend fragment toch wel heel mooi: 

poëzie is geen poging tot pogen te prevelen
wat de onuitsprekelijk sensibele ziel in eenzelvige stilte
denkt niet te vermoeden omtrent het onzegbare
van verstilde binnenmeren
want wie zich het zeggen ontzegt
zal niet zingen

Gedicht Vuurvogel uit de bundel Dolores. Elegieën (2002)

Over de gedichten wil ik het hier niet hebben, maar wel over het boek De filosofie van de heuvel, op de fiets naar Rome, dat hij samen met zijn Russische vriendin Gelya Bogatishcheva heeft geschreven: de tekst is van Ilja, de foto's zijn van Gelya.

De bepaald niet atletische, 100 kilo wegende, van shag en alcohol houdende Pfeijffer besloot op een dag om samen met zijn vriendin een fietstocht naar Rome te maken. Dat wil zeggen zijn vriendin nam de beslissing en de verliefde Ilja volgde. Gelya had een racefiets en een goede conditie, Ilja kocht een, volgens eigen zeggen, zesdehands Batavus voor 95 euro. Ze vertrokken op 1 juni 2008 en de planning was om in 40 dagen het doel te bereiken.

Natuurlijk speelt het gebrek aan conditie de dichter parten, met name als ze in heuvelachtiger terrein komen. De heuvels zijn een uitdaging die hem brengen tot het formuleren van een filosofie van de heuvel: vergeet het fysieke ongemak van de beklimming, maar zie het als een mentale kwestie. Prent jezelf in dat de berg vlak is.

Onnodig te zeggen dat die filosofie niet werkt, bijstellen dus. Kijken naar het omringende landschap bijvoorbeeld , of jezelf voorhouden dat pijn goed is.

Het boek is een vermakelijk verslag van de wederwaardigheden tijdens de reis van 2600 kilometer via Tilburg, Dinant, Lyon, Marseille, Genua en Pisa.

Het is een erg leuk boek, niet in de laatste plaats omdat de verliefdheid van de dichter bijna van de bladzijden afspat. Het is een boek om met een brede glimlach te lezen.

Ze komen aan in Rome op 11 juli, na een reeks van vrolijke, vermoeiende, beangstigende, schitterende en uitdagende avonturen, maar ze komen niet weerom! Onderweg deden ze Genua aan en dat is de stad waar ze zich zo thuis voelden dat ze na terugkomst uit Rome zich daar gevestigd hebben.