Deze bijna blinde dichter draagt zijn gedichten voor op een manier die ook mensen die het Fries niet verstaan aanspreekt.
Dat verklaart ook zijn succes in het buitenland, vaak wordt hij gevraagd voor internationale poëziefestivals, van Colombia tot Rotterdam, van Spanje tot Ierland. Kennelijk is de muziek van de taal voldoende om mensen geboeid te laten luisteren.
Het landschap speelt een grote rol in zijn gedichten en dan niet alleen het Friese landschap.
Op de website van Poetry International staat het als volgt:
'Opmerkelijk is dat Hettinga’s poëzie in niets aan heersende praktijken van het moment doet denken. Veeleer herinnert zij aan vooroorlogse dichterschappen, als die van Roland Holst, Slauerhoff, Marsman. Het is episch werk, zoals ook zijn grote voorganger Obe Postma dat schreef. De Friese landschappen van Hettinga zijn nooit plaatsgebonden maar universeel. Zijn vocabulaire is mythisch, zijn beelden zijn visionair, het leven zoals hij het oproept wordt vooral zinnelijk ondergaan.'
Bij zijn bundels zit meestal een cd, zodat de lezer ook kan luisteren. Zelf hoorde ik de cd van Frjemde kusten/Vreemde kusten (Nederlandse vertaling van Benno Barnard) voordat ik de poëzie las, en ik was meteen verkocht! Ik vind het nog steeds heel bijzonder, vandaar dat ik het graag wil laten horen.
Over Tsjêbbe Hettinga is een documentaire gemaakt door Pieter Verhoeff, getiteld Yn dat sykjen sûnder finen (In dat zoeken zonder vinden). Hettinga is daarvoor door Verhoeff bijna twee jaar lang gevolgd, wat resulteerde in een boeiend portret.
Hier een fragment.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten