maandag 13 december 2010

Fair is foul and foul is fair

Misdaad heeft de mensheid door de eeuwen heen gefascineerd. In bibliotheken en boekhandels zijn thrillers een populair genre, maar dat is niets nieuws. In de 19e eeuw schreef Dostojevski al een psychologische thriller - om het maar eens oneerbiedig uit te drukken - "Schuld en boete " ( ook wel "Misdaad en straf", afhankelijk van de vertaling).
En aan de Europese koningshoven werd gemoord dat het een lieve lust was. Een rijke inspiratiebron voor schrijvers.

Shakespeare, bijvoorbeeld, heeft diverse koningsdrama's geschreven, waarvan er één, MacBeth, in het voorjaar van 2011 door Tryater op de planken zal worden gezet. In het Fries, met Nederlandse boventiteling.

Het is een spannend verhaal over tomeloze ambitie, over moord en macht, over schuld en wroeging, en over duistere krachten.

MacBeth, generaal in het leger van koning Duncan van Schotland, wordt door zijn vrouw, Lady MacBeth, aangespoord de koning te vermoorden en bezit van de troon te nemen.
Onnodig te zeggen dat het slecht met de echtelieden zal aflopen.
Shakespeare heeft het toneelstuk geschreven tussen 1603 en 1607.

'Macbeth' geniet traditioneel onder toneelspelers een zekere beruchtheid, omdat diverse producties van het toneelstuk werden geplaagd door ongelukken en tegenslag. Het bijgeloof onder Engelse acteurs gaat zelfs zo ver, dat men aan het stuk refereert als 'the Scottish play' in plaats van het bij de eigen naam te noemen.


Zelf heb ik het stuk op de middelbare school gelezen toen ik een jaar of 16 was. Het heeft destijds veel indruk gemaakt, zozeer dat bepaalde zinnen tot op de dag van vandaag in mijn geheugen zijn blijven hangen. Met name de drie heksen spraken tot de verbeelding: "Where shall we three meet again, in thunder lightning or in rain". En natuurlijk de zin waarin het thema van het stuk ligt besloten:
Fair is foul and foul is fair....



Geen opmerkingen:

Een reactie posten